Η οικονομική κρίση, η αύξηση των μεταναστευτικών ροών, η χαλάρωση των κοινωνικών σχέσεων και η αύξηση του κόστους ζωής στα μεγάλα αστικά κέντρα είναι οι κυριότεροι λόγοι που μένουν τόσοι πολλοί άνθρωποι στο δρόμο.
Εξαίρεση και φωτεινό παράδειγμα, αποτελεί το Ελσίνκι, όπου δεν υπάρχουν άστεγοι, χάρη σε ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα, που ξεκίνησε πριν χρόνια.
Το 1987, υπήρχαν 18.000 άστεγοι στη Φιλανδία. Σήμερα είναι ελάχιστοι σε όλη την χώρα.
Από το 2007, η κυβέρνησή δοκίμασε το πρόγραμμα «Housing First» για τους άστεγους. Έδωσε δηλαδή στους άστεγους ή σε όσους μένουν στο δρόμο, ένα μόνιμο σπίτι όσο το δυνατόν συντομότερα. Παράλληλα, όσοι ήταν εξαρτημένοι, παρακολούθησαν υποχρεωτικά πρόγραμμα απεξάρτησης, όσοι δεν έβρισκαν δουλειά, τους προσφέρθηκαν δωρεάν μαθήματα εξειδίκευσης σε θέσεις εργασίας που είχαν ανάγκη οι επιχειρήσεις της χώρας.
Με τις θερμοκρασίες να είναι για μήνες κάτω από τους 0 βαθμούς, το να κοιμάσαι στον δρόμο, ήταν πολλές φορές μοιραίο. Έτσι η δήμαρχος στο Ελσίνκι έφτιαξε 403 συγκροτήματα διαμερισμάτων, όπου φιλοξενούνται οι άστεγοι, δίνοντας τους την ευκαιρία να αλλάξουν ζωή. Σε περιπτώσεις όπου οι χώροι αυτοί δεν φτάνουν, νοικιάζονται από το δήμο σπίτια και προσφέρονται δωρεάν στους άστεγους.
Και ενώ κάποιος θα περίμενε ότι αυτό το πρόγραμμα θα το εκμεταλλεύονταν κάποιοι για να μένουν δωρεάν, τα νούμερα που προκύπτουν από την έκθεση του δήμου είναι απίστευτα ενθαρρυντικά.
Κανείς δεν μένει για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των δύο ετών, και σχεδόν όλοι είδαν τη ζωή τους να βελτιώνεται, επέστρεψαν στην αγορά εργασίας και πλέον συντηρούνται μόνοι τους.
