Το σκληρό πρόσωπο της πανδημίας βιώνουν οι χιλιάδες άστεγοι ανά τον κόσμο, οι οποίοι εδώ και ένα χρόνο έχουν κληθεί να αντιμετωπίσουν την κόλαση που ακούει στο όνομα «lockdown».
Όπως και στην Ελλάδα όπου η πανδημία έχει δείξει τα δόντια της σε αυτούς τους συνανθρώπους μας, οι οποίοι συνεχίζουν να διαβιούν σε άθλιες συνθήκες, έτσι και στη γειτονική Ρώμη υπολογίζεται πως ζουν 8.000 άστεγοι, εκ των οποίων οι 3.000 περνούν τη νύχτα στο δρόμο. Μάλιστα, τους τελευταίους μήνες έχει αυξηθεί ο αριθμός αυτών που πεθαίνουν από το κρύο.
Ο αριθμός των αστέγων είναι μεγαλύτερος σε σχέση με πριν από ένα χρόνο, αναφέρει σε δημοσίευμά του ο Guardian.
«Ενας από τους λόγους είναι ότι τα κέντρα φιλοξενίας όπου θα μπορούσαν να ζήσουν 100 με 200 άνθρωποι, λόγω της πανδημίας χρειάστηκε να μειώσουν τους αριθμούς φιλοξενούμενων ή να κλείσουν εντελώς» δηλώνει στη βρετανική εφημερίδα ο Massimiliano Signifredi συντονιστής οργάνωσης που παρέχει βοήθεια σε αστέγους.
Εκτεθειμένοι στο κρύο
Ετσι, βλέπει κανένας άστεγους σε κεντρικούς δρόμους της πόλης, στα σκαλιά εκκλησιών ή ακόμα και έξω από σούπερ μάρκετ. Εκεί είναι εκτεθειμένοι στο κρύο.
Την περασμένη εβδομάδα, ο Έντουιν, ένας 46χρονος από τη Νιγηρία, βρέθηκε νεκρός στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, στο Βατικανό, από το κρύο, ωθώντας τον πάπα Φραγκίσκο να απευθύνει έκκληση στους κατοίκους της Ρώμης να βοηθήσουν τους άστεγους.
Στις αρχές Ιανουαρίου, δε, ένας ακόμη βρήκε τραγικό θάνατο αφού ξάπλωσε τη νύχτα για να κοιμηθεί στην είσοδο ενός κλειστού ξενοδοχείου. Πρόκειται για έναν από τους δώδεκα που έχασαν τη ζωή του λόγω του κρύου από τα τέλη Νοεμβρίου.
«Αυτοί οι θάνατοι μάς προκαλούν πολύ πόνο, καθώς δεν θα έπρεπε να συμβαίνουν, είναι απαράδεκτο» δηλώνει ο Signifredi. «Τώρα υπάρχει μεγάλη ανάγκη να βρεθούν νέα κρεβάτια, καθώς οι χαμηλές θερμοκρασίες προβλέπεται να επιστρέψουν την επόμενη εβδομάδα».
Το βάρος στους εθελοντές
Καθώς οι Αρχές προσφέρουν πολύ λίγη βοήθεια και οι ξενοδόχοι δεν κινητοποιήθηκαν για να ανοίξουν τα κλειστά καταλύματά τους για τους άστεγους, το βάρος για την εξεύρεση λύσης πέφτει στους ώμους των εθελοντών, οι οποίοι προσπαθούν να βρουν κρεβάτια, θερμάστρες και είδη πρώτης ανάγκης για να φιλοξενήσουν λίγους δεκάδες άστεγους κάθε φορά, καθώς πρέπει να τηρούν και τους περιορισμούς για την πανδημία.
Εθελοντές συγκεντρώθηκαν για να προσφέρουν κλινοσκεπάσματα και ηλεκτρικές θερμάστρες, καθώς και τρόφιμα.
Μάλιστα, ζήτησαν από τις αρχές της Ρώμης να κρατήσουν ανοιχτούς τους σταθμούς του μετρό τα βράδια, αλλά παρά το ότι το δημοτικό συμβούλιο ενέκρινε το σχετικό ψήφισμα, ακόμα δεν έχει γίνει τίποτα.
Οικογένειες που δεν μπορούσαν να πληρώσουν το νοίκι και δεν μπορούσαν να καλύψουν τα βασικά έξοδα διαβίωσης, αναγκάζονται για μεγαλύτερο ή μικρότερο χρονικό διάστημα να κοιμούνται στην ύπαιθρο.
Ο Alberto Campailla, ένας από τους εθελοντές της Nonna Roma, είπε ότι παρατήρησε σημαντική αύξηση του αριθμού αυτών των ανθρώπων. «Βρήκαμε μια οικογένεια με ένα παιδί πέντε ετών που ζούσε στους δρόμους – είχαν χάσει τη δουλειά τους και δεν μπορούσαν πλέον να πληρώσουν το ενοίκιο» τονίζει. «Καταφέραμε να τους βρούμε ένα προσωρινό σπίτι, αλλά αν δεν βρισκόταν λύση από εθελοντές θα είχαν μείνει στο δρόμο».
Υπολογίζεται ότι σχεδόν οι μισοί από όσους ζήτησαν βοήθεια μεταξύ Mαΐου και Σεπτεμβρίου στην φιλανθρωπική οργάνωση Caritas (που ανήκει στην Εκκλησία) ήταν άνθρωποι που δεν είχαν ζητήσει στο παρελθόν ποτέ ξανά βοήθεια. Μεταξύ αυτών, ήταν καταστηματάρχες και αυτοαπασχολούμενοι που λόγω της πανδημίας έμειναν χωρίς κανένα εισόδημα, ενώ πολλοί από αυτούς δεν κατάφεραν να έχουν και κάποια κρατική ενίσχυση.
